18 maja 1986 roku Jan Paweł II opublikował encyklikę pod nazwą Dominum etvivificantem (Pana i Ożywiciela), podtytuł: O Duchu Świętym w życiu Kościoła i świata,. Encyklika składa się z trzech rozdziałów i jest poświęcona działaniu Ducha Świętego w świecie i Kościele. Należy do trzech doktrynalnych encyklik zwanych trynitarną teologią: Dominum et Vivificantem poświęcona jest Chrystusowi, Redemptor Hominis Bogu Ojcu, a trzecia Duchowi Świętemu. W omawianym dokumencie dużą uwagę przypisuje Ojciec Święty działaniu Ducha Świętego wobec grzechu pisze więc, „przekonywać świat o grzechu - znaczy wykazywać zło, jakie w nim się zawiera”. W sposób szczególny zostało uwzględnione zło grzechu niewiary w zbawcze posłannictwo Chrystusa. Encyklika wskazuje w jaki sposób Duch Święty, daje świadomość grzechu, który współcześnie polega na odrzuceniu wiary, laicyzacji, oddaleniu się od Boga. Sprawcą wszelkiego zła jest Szatan, który przecież został osądzony i potępiony, dlatego z encykliki płynie kolejny raz przesłanie Ojca Świętego, że dobro zwycięży zło. Duch Święty współcześnie kontynuuje dzieło zbawcze człowieka, ale również dokonuje jego otwarcia się na tajemnice wiary na wzór Matki Bożej, która za sprawą Ducha przyjęła największą tajemnice Boga spełnioną przez narodzenie Jezusa Chrystusa. Jan Paweł II kieruje życzenia do współczesnego człowieka „by doznał pełnego urzeczywistnienia ów obraz i podobieństwo Boże, jakim człowiek jest od początku”.