Funkcje kapłanów starożytnego Egiptu

Organizacją kultu religijnego zajmował się faraon, jednak nie on sam osobiście ale przy pomocy specjalnej grupy społecznej jaką stanowili kapłani. Byli oni jednocześnie ważnym czynnikiem sprawującym władzę, stanowili również elitę intelektualną w państwie. Często to kapłani skupieni w zespoły posługujące danym bóstwom kształtowali wyobrażenia Egipcjan na tematy teologiczne

Poszczególni kapłani zostali podporządkowani określonym bóstwom i zawsze byli związani

z konkretną świątynią. Kapłani byli zobowiązani do pewnych zasad rytualnych np.: obrzezanie, golenie brwi, głowy i brody. Wyróżniali się białym lub szarym strojem, który był lniany, powstrzymywali się od niektórych potraw, znali pismo i rytuały związane z bóstwem, któremu służyli. Egipscy kapłani dzielili się na wyższych „słudzy boga” i niższych, „czyści” Najwyższym kapłanem był faraon, dalej arcykapłan oraz ci kapłani, którzy mieli prawo wchodzić do sanktuarium świątyni. Kapłanów nie obowiązywał celibat dlatego jeśli mieli synów mogli przekazać swoje funkcje dziedzicznie. Kobiety kapłanki posługiwały w świątyniach poświęconych bogini kobiecie.

Funkcje kapłanów były następujące:

• obsługa i budowa świątyni,
• podtrzymywanie kultu,
• znajomość świętych tekstów modlitewnych,
• odprawianie rytuałów wynikających z kultu,
• utrzymywanie ziemi otrzymanej od faraona na rzecz świątyni,
• dostarczanie bogom pokarmów, napojów, szat i wonności,
• sprawianie przyjemności bogom przez organizację śpiewów i tańców,
• organizacja pracy polowej np.: zbiórki zbóż,
• dbałość o zabiegi rytualne wynikające ze służby świątyni,
• dokonywanie obrzędów religijnych, np.: w dniach świąt wynoszenie posągu bóstwa i obwożenie go po Nilu,
• dbałość o rozwój nauki, szczególnie matematyczno – przyrodniczych,
• kierowanie pracami budowlanymi,
• kierowanie pracami nawadniającymi,
• obliczali daty wylewu Nilu.

Kapłani posiadali wysoka wiedzę o zjawiskach przyrody .Do największych osiągnięć egipskich kapłanów należy wprowadzenie podziału roku na 12 miesięcy i 365 dni. Posiadając wysoką wiedzę medyczną przeprowadzano operację na otwartych trzewiach, posiadali umiejętność balsamowania ciał. Kapłani opiekujący się świątyniami mieli uprzywilejowaną pozycję, wyrażającą się m. inn w ulgach podatkowych wobec faraona i państwa, czasami byli zwolnieni od robót publicznych. Niektóre świątynie za sprawą posiadanego majątku i kosztowności zdobywały bardzo ważną pozycję ekonomiczną w państwie czasem zdarzały się przypadki konkurowania ze sobą kapłanów służących różnym bóstwom. Największe wpływy kapłanów osiągnięto podczas rządów XIX i XX dynastii egipskiej.