Przy rozwijającym się handlu wielką rolę odgrywały zawodowe organizacje kupieckie, zwane gildiami. Rozpowszechniły się one najbardziej w Anglii. Na czele gildii stał oldermann, tzn. starszy, któremu w pracy pomagało czterech asesorów zwanych wardensami. Czasami we władzach gildii występowali jeszcze inni funkcjonariusze. Zarząd gildii wraz z obieralną radą kierował jej sprawami i zarządzał majątkiem. Gildia miała nie tylko charakter stowarzyszenia zawodowego i klubu, spieniała również funkcje samopomocowe, opiekując się swymi członkami w razie choroby lub nieszczęścia. W dawniejszych gildiach spotykało się obok kupców także rzemieślników, którzy nie mieli jeszcze w tym czasie odrębnych organizacji. Z czasem jednak zwyczaj ten zanikał i członkostwo gildii uległo zacieśnieniu do samych tylko kupców. Synowie dotychczasowych członków mieli przy tym pierwszeństwo przy ubieganiu się o przyjęcie.