3 marca 1979 roku Jan Paweł II wydał pierwszą encyklikę pod nazwą Redemptor Hominis („Odkupiciel człowieka”). Składa się z czterech rozdziałów skierowana jest do wszystkich ludzi dobrej woli. W encyklice znalazły się rozważania na temat Ducha Świętego. Bardzo duże znaczenie, miały słowa wyjaśniające, że odkupienie dokonane przez Jezusa Chrystusa dotyka każdego człowieka, niezależnie od jego wartości, wyznania, czy kultury.
Człowiek został postawiony w centrum, jego prawa do wolności słowa, wyznania, sumienia zostały uznane przez papieża Jana Pawła II jako najważniejsze. Papież napisał: „człowiek jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła”. Zdanie to stało się prawie mottem w nauczaniu Kościoła katolickiego podczas pontyfikatu Jana Pawła II. Papież napisał też : „w Chrystusie zostało objawione, kim jest człowiek i jaką drogą powinien pójść, aby znaleźć życie”. To Jezus jest „zjednoczony” z życiem każdego człowieka, jest rękojmią niezniszczalnej godności każdej istoty ludzkiej. W dokumencie papież przestrzegał również przed zagrożeniami współczesnego świata, przede wszystkim przed konsumpcjonizmem oraz życiem w kłamstwie i zniewoleniu nieprawdą. Jan Paweł II naucza: „powszechność odkupienia jest odpowiedzią na powszechność grzechu” oraz „odkupienie jako odnowione stworzenie ustanowiło ład i harmonię we wszelkich wymiarach ludzkiego życia”. Encyklika "Redemptor hominis" należy do bardziej znaczących encyklik Ojca Świętego.