Sekty religijne

„We współczesnym świecie istnieje poważne zagrożenie sektami”. Bardzo często słyszymy takie zdanie, jednak nie wszyscy zdajemy sobie sprawę co to jest sekta, w jaki sposób można do nie trafić i jakie mogą być tego konsekwencje?

Według słownika PWN „sektę” można rozumieć na dwa sposoby, jako „odłam wyznaniowy jakiejś religii; też: grupa ludzi skupiona wokół jakiegoś przywódcy, mająca własną religię” lub „grupa społeczna stanowiąca odłam wśród wyznawców jakiejś ideologii”, tak więc z samej definicji nie wynika żadne zagrożenie dla współczesnego człowiek.

Analizując etymologię wyrazu sekta według języka łacińskiego oznacza kierunek, droga, postępowanie, zasady, stronnictwo, nauka; może też oznaczać odcinać, odrąbywać, odcinać się od czegoś. Według Kościoła katolickiego sekta jest to określenie dla pierwotnych grup wyznaniowych, których poglądy religijne są przez tradycyjne Kościoły uznane za niezgodne z oficjalną, doktryną. Kościół proponuje inne określenie np.: nowe ruchy religijne lub nowe grupy religijne, ale nie definiuje jednoznacznie czym one są.

Powszechnie za sektę uważa się grupę ludzi, którzy odłączyli się od Kościoła lub wspólnoty wyznaniowej i stworzyli własną doktrynę i organizacje, bardzo często podległą jakiemuś przywódcy.

Kto jest najbardziej narażone na negatywne działanie sekt? Takich środowisk jest kilka np.:

• młodzież i dzieci,
• bezrobotni,
• osoby pochodzące z rodzin przeżywających poważne problemy egzystencjalne,
• osoby pochodzące z mniejszości etnicznych,
• ludzie mieszkający w terenach o dużej aktywności sekt np., miasteczka akademickie,
• w końcu każdy człowiek, który w jakiś sposób został poraniony lub odrzucony przez Kościół.

Często agitatorzy sekty wykorzystują dobre intencję i naiwność osób wrażliwych. Po czym poznać, czy dana grupa religijna może stanowić zagrożenie społeczne? Otóż istnieje kilka wskazań, które mogą świadczyć o zagrożeniu np.:

• Nieograniczona władza przywódcy danej grupy.
• W zagrożonej grupie kładzie się duży nacisk na gromadzenie pieniędzy bez możliwości ich wydatkowania.
• Jednostka nie ma prawa w każdej chwili zrezygnować z członkostwa, jest zastraszana fizycznie lub psychicznie przez przywódcę lub inne osoby z grupy.
• Inaczej pod względem doktryny i historii ruchu przedstawia się go na początku członkowstwa, a inaczej po pewnym czasie.
• Członkowie mają utrudniony kontakt z rodzinami, ale jednocześnie obowiązek zakładania ich wewnątrz sekt.
• Członkowie mają ograniczony dopływ informacji ze światem zewnętrznym.
• Manipulacja mentalna członkami grupy, tzn. świat zewnętrzny przedstawia się im jako zło i niebezpieczeństwo, podobnie Kościół i inne związki wyznaniowe.

Najpowszechniej występujące dziś sekty i nowe grupy religijne to:

Ruch Rastafari (w Polsce członków nazywa się „rastamanami”) – wywodzi się z Jamajki od M.M. Garveya – jest to ruch społeczno religijny, zapoczątkowany w latach trzydziestych XX wieku, głoszący naukę jakoby wywodzili się od Biblijnego króla Salomona i królowej Saby. Cesarz Etiopii Ras Tafari miał być jednym z wcieleń Boga (Jah), który poprowadzi ludzi do Ziemi Obiecanej. Rastafarianie praktykują swoją naukę na terenie Jamajki i Etiopii. Poglądy członków tej grupy maja charakter: społeczno - polityczny, kulturowy i religijny. Rastafari nie jest organizacją, ale realnie istniejącą wspólnotą miłości dzieci Jah.

Ruch Świadomości Kryszny – wywodzi się z tradycji hinduistycznej, powstał w połowie XX wieku, w świecie jest zarejestrowany od 1966 roku, w Polsce od 1988roku. Praktyka członków zawiera się w formule „proste życie i wzniosłe myślenie” tzn. dieta wegeteriańska, słuchanie mistrza  tłumaczącego filozofię płynącą z Wedy oraz intonowanie mantry (święta formuła).         

Bhagwan – ruch założony przez Osho, powstał w Bombaju w latach sześćdziesiątych XX wieku. Rozpowszechnia metodę medytacji wirującej (wirowanie wokół własnej osi, aż do upadku) oraz filozofie trzech L – Życie, Miłość, Śmiech (z ang. Life, Love, Laugh)

Bahaizm religia powstała na terenie południowej Persji w XIX wieku, kiedy to szyita Ali Muhammad ogłosił się Babem, czyli bramą, wrotami, które miały doprowadzić wiernych do Boga. Głównym zadaniem wyznawców jest głoszenie nauki o nadejściu nowej ery, tj. ery pokoju, miłości i pojednania. Wśród wyznawców obowiązuje kapłaństwo powszechne bez stanu kapłańskiego. Bahaizm występuje w Polsce jako wiara Bahai.

Kościół Zjednoczony – założycielem jest Sun Myung Moon w Korei. W Polsce zarejestrowany w 1990 roku (posiada ok. 80 duchownych). Nauka Kościoła Zjednoczonego głosi poglądy protestantyzmu i filozofii Wschodu. W 1957 roku ukazał się program sekty, który stanowi wypaczenie chrześcijaństwa. Obecnie na świecie działa wiele organizacji należących do Kościoła Zjednoczonego np. : Zjednoczenie Uczonych dla Pokoju, Zjednoczenie Kobiet dla Pokoju, Polska Federacja Rodzin na rzecz Pokoju.

Scjentologia („nauka o wiedzy”) inna nazwa to Kościół Scjentologiczny, określany jako organizacja religijna non profit – jest to ruch, założona przez prozaika Rona Hubbarda, Według nauk Hubbarda każdy człowiek posiada nieśmiertelną duszą zwaną tetanem, która wraca na ziemię i przybiera formy cielesne. Tetany stworzyły wszechświat i ciała ludzkie dla siebie. Przeżycia traumatyczne zostały zaszczepione przez złego władcę galaktyki o imieniu Xenu. Wyzwolenie się od nich następuje poprzez praktykowanie dianetyki, czyli metody samopomocy. Na całym świecie istnieją sieci organizacji Kościoła Scjentologicznego np. Narconon – (pomocy dla narkomanów). Niektóre kraje w tym Francja, Niemcy całkowicie zakazały działalności tej sekty z powodów finansowych.

New Age powstał na terenie Stanów Zjednoczonych, głosi tezę o nadejściu ery pokoju i braterstwa, jest kombinacją wielu koncepcji filozoficznych. Według ideologii New Age jest najlepszym sposobem poznania rzeczywistości, a metodami są zjawiska okultystyczne i gnostyczne.

Oprócz omówionych powyżej działa spora grupa sekt destrukcyjnych np.:

• Mooniści
• Rodzina
• Niebo
• Ruchy satanistyczne.