Skutki wojny secesyjnej

Po zakończeniu wojny w obozie zwycięskiej Północy ścierały się dwie koncepcje, jedna, którą można nazwać łagodną, i druga, dążąca do zorganizowania na południu rodzaju okupacji wojennej. Zwyciężyła ta druga, w stanach południowych wprowadzono gubernatorów wojennych, władzę objęli przybysze z Północy. Zdarzało się, choć rzadko, że w nowych władzach zasiadali wyzwoleni Murzyni. Zaczęła się tzw. „rekonstrukcja”.

Jednocześnie trwała walka o prawne usankcjonowanie zmian wprowadzonych przez wojnę. Już w 1865 r. do konstytucji weszła poprawka znosząca niewolnictwo. Dłużej toczono spory o prawa polityczne dla ludności murzyńskiej. Dopiero w 1870 r. ustanowiono zapis konstytucyjny, że „ani Stany Zjednoczone, ani żaden stan nie może pozbawić ani ograniczyć praw wyborczych ze względu na rasę, kolor skóry lub poprzednie niewolnictwo” Ludność stanów południowych wszelkimi sposobami próbowała przeciwstawić się prawom „rekonstrukcji”, między innymi w 1866 r. powstał Ku-Klux-Klan, który terrorem zwalczał, nadmierne, według jego członków, uprawnienia Murzynów. Jednakże w miarę upływu czasu konflikty łagodniały. Tylko kwestia ludności murzyńskiej i jej miejsca w społeczeństwie Stanów Zjednoczonych nadal stanowiły źródło sporów. Oblicza się, że przed I wojną światową Murzyni stanowili 10% ludności USA. Na południu wprowadzono segregację rasową w wielu dziedzinach, na przykład w szkolnictwie, w środkach masowego transportu. Problem dyskryminacji rasowej ludności murzyńskiej pozostał nierozwiązany jeszcze przez wiele dziesięcioleci.