Wasal – zobowiązywał się wobec seniora do służby wojskowej, musiał stawić się na każde wezwanie seniora. Ponadto zobowiązywał się do służby dworskiej, czyli do uczestniczenia w sądach oraz do okazjonalnych świadczeń pieniężnych, np. gdy najstarszy syn seniora był pasowany na rycerza, córka wychodziła za mąż albo gdy pan dostał się do niewoli i trzeba było zebrać okup.
Senior – zobowiązywał się do ochrony wasala, zapewnienia mu odpowiedniego wymiaru sprawiedliwości, tzw. sąd równych i zabezpieczenia mu bytu materialnego: senior nadawał, zatem wasalowi lenno, najczęściej ziemię, choć czasem rentą był urząd i związane z nim korzyści.
Komendacja – umowa między seniorem a wasalem dotycząca wzajemnych zobowiązań, umowę zawierano publicznie w trakcie ceremoniału lennego.
Ceremoniał lenny składał się z dwóch części:
- Hołd lenny – wasal klękał przed seniorem, wkładał swoje ręce w jego i w tej pozycji składał przysięgę wierności
- Inwestytura – symboliczne przekazanie wasalowi w posiadanie lenna przez wręczenie jego symbolu.
Beneficjum – nadanie ziemi przez władcę w dożywotnie użytkowanie jako wynagrodzenie za sprawowany urząd.
Immunitet – przywilej zwalniający feudała od świadczeń na rzecz panującego, immunitet ekonomiczny lub spod sądownictwa władcy immunitet sądowy. Ziemie posiadające immunitet nazywano ziemiami immunizowanymi.
Felonia – złamanie układu lennego, zdrada.