Terytorium Azji przed 1914 r. i po 1945 r.

Terytorium Azji przed 1914 r. stało się obiektem zainteresowania państw europejskich. Kolonializm, który rozwinął się w już poprzednich wiekach, w XIX w. przeżył swoje apogeum. Najbardziej zacofanymi państwami kolonialnymi w II połowie XIX wieku pozostawały Hiszpania i Portugalia. W podbojach wzięły więc udział: Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Włochy oraz USA.

Wielka Brytania posiadała największe imperium kolonialne. Obok największej i najbogatszej kolonii, jak były Indie, do państwa brytyjskiego należały: Górna Birma (1886 r.), Wejhajwej (1898 r.), Egipt (1898 r.). Ponadto Wielka Brytania sprawowała nieformalny protektorat nad Afganistanem.

Na terenia Azji swoje posiadłości miały także Francja (Indochiny Francuskie), Holandia, a z czasem do kolonialnych podbojów przyłączą się Stany Zjednoczone.

Największym państwem azjatyckim były Chiny. Do nich należała Mandżuria, Mongolia, część Turkiestanu oraz państwa wasalne – Korea  i Tybet. Japonia w II połowie XIX wieku po zmianach politycznych i zakończeniu rządów szogunów, wkroczyła na drogę szybkiego rozwoju gospodarczego, także za przyczyną otwarcia swoich portów dla Europejczyków.

Po zakończeniu II wojny światowej, kiedy Europa została podzielona „żelazną kurtyną” a świat ogarnę zimna wojna, to właśnie na tym terenie będą się ścierać wpływy amerykańskie i radzieckie. Państwa te wykorzystując swoje wpływy będą starać się wygrać każdy azjatycki konflikt, aby pokonać swojego rywala. Z tego też powodu państwa te wzięły udział w wojnie koreańskiej, wietnamskiej i innych konfliktach, które wybuchały na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Po rozpadzie ZSRR powstało tu wiele niepodległych państw.