Terytorium starożytnych Indii

Indie były państwem wewnętrznie podzielonym w okresie starożytności. Około 500 r. p. Ch. w Indiach istniało kilka państwa, na czele których stali królowie prowadzący między sobą ustawiczne walki. Część Indii położona w Pendżabie dostała się pod panowanie perskie około 500 r. p. Ch. Na te tereny w IV wieku wkroczył Aleksander Macedoński wraz ze swoją armią.

Za panowania Asioki obszar Indii był zbliżonym do dzisiejszych granic tego państwa. Jednak po jego śmierci monarchia rozpadła się. Północno-zachodnia część Indii została opanowana przez Greków (około 200 r. p. Ch.). w 80 r. p. Ch. ich panowanie na tym terenie zostało zlikwidowane. Wówczas jednak Indiom zagroził inny lud – Kuszanowie. Do potęgi państwo indyjskie przywróciła dopiero dynastia Guptów, panująca między IV a V wiekiem. Uległa ona dopiero najazdowi ze strony koczowniczych Hunów.