Tyrania Pizystrata

Reformy zaproponowane przez Solona w latach 594-593 p. Ch. okazały się być niewygodne dla niektórych warstw społecznych. Głównie dla szlachty, dla której niewygodne okazało się być zniesienie niewoli za długi. Zmiany, które dokonały się w ateńskim polis, za sprawa archonta Solona, zadowoliły jedynie rzemieślników i kupców. Ze względu na brak całkowitej akceptacji reform, system okazał się być mało stabilny. Ustrój polis jaki powstał po reformach Solona można nazwać polis oligarchicznym, z tego powodu, że w strukturach państwa ateńskiego, głos decydujący należał do najbogatszych osób. W tej sytuacji, kiedy społeczeństwo wyrażało swoje niezadowolenie z zaprowadzonych zmian, władzę w Atenach zdołał uchwycić w swoje ręce Pizystrat. Kierował on państwem w latach 560-527 p. Ch. Jego władza miała charakter tyranii. Aby zadowolić najbiedniejsze warstwy Aten, Pizystrat nadał ziemię małorolnym i bezrolnym mieszkańcom. Okres tyrańskich rządów (także za panowania syna Pizystrata – Hippiasza) trwał 35 lat. Władzę jaką posiadał tyran można przyrównać do władzy królewskiej. Monarcha pełnił także funkcję najwyższego kapłana, z tego też powodu, Pizystat i jego następca dla odróżnienia przyjęli tytuł tyrana. Tyran przedstawiał się jako obrońca ludu w walce z oligarchią. Ustrój zaprowadzony w wyniku przewrotu dokonanego przez Pizystrata nie utrwalił się w Atenach. Głównie z powodu ludu, który domagał się rozszerzenia posiadanych praw oraz wprowadzenia równości wobec prawa.

 

Niektórzy pisarze uważali, że okres rządów tyranów, był okresem świetności Aten. Podobnie jak jego poprzednicy, także i Pizystrat popierał rozwój rzemiosła i handlu ateńskiego. Aby zrealizować program skrajnego stronnictwa, którego był zwolennikiem zdecydował się na podział ziemi pomiędzy chłopów, dokonany kosztem arystokracji. Reforma ta przyczyniła się do powstania dość silnej grupy średniozamożnych chłopów. Wprowadził Pizystrat także podatki, które były głównie przeznaczane na dwór i wojsko. Jako pierwszy bił także ateńską monetę. Swoją władzę po śmierci przekazał synowi Hippiaszowi, który kontynuował rządy tyrańskie. W 510 r. przeciwko niemu wystąpiła Sparta, która mimo początkowych niepowodzeń zmusiła tyrana do ustąpienia i do oddania władzy. Hippiasz udał się do Sigeionu. Tutaj sprawował nadal tyrańskie rządy, tyle że pod perskim protektoratem.