Henryk Rzewuski

Henryk Rzewuski urodził się 3 maja 1791 w miejscowości Sławuta na Wołyniu w rodzinie magnackiej, zmarł 28 lutego 1866 w Cudnowie na Wołyniu. Jego ojciec, Adam Wawrzyniec był pisarzem politycznym i posłem, a pradziadek, Wacław Rzewuski – hetmanem wielkim koronnym. Nauki pobierał u karmelitów w Berdyczowie, w instytucie wychowawczym księdza Nicole w Petersburgu i w Krakowie. Służył w wojsku nowo utworzonego Księstwa Warszawskiego. Podróżował między innymi do Niemiec, Francji, Włoch, Anglii. Przez kilka lat mieszkał w Petersburgu. Odbył podróż na Krym z Mickiewiczem, a jego opowieści o życiu szlacheckim zainspirowały autora sonetów do napisania Pana Tadeusza. Mickiewicz zaś przyczynił się do faktu spisania wspomnień Rzewuskiego i powstania książki Pamiątki Soplicy. Współpracował z „Tygodnikiem Petersburskim”, „Dziennikiem Warszawskim”. W Petersburgu organizował tzw. koterię petersburską (głosiła lojalność Rosji oraz religii katolickiej). W latach 1850-1856 był urzędnikiem do specjalnych poruszeń namiestnika carskiego Paskiewicza. Jego działalność polityczna budziła sprzeciw, nazywano go kolaborantem, a Krasiński określił go mianem „ducha z błota lepionego”.

Jest autorem następujących dzieł:

• Pamiątki Soplicy
• Mieszaniny obyczajowe (pseudonim Jarosz Bejła)
• Listopad
• Zamek krakowski
• Teofrast polski
• Adam Śmigielski
• Rycerz Lizdejko
• Zaporożec
• Pamiętniki Bartłomieja Michałowskiego
• Próbki historyczne