Jan Twardowski
Jan Twardowski – urodzony 1 czerwca 1915 roku w Warszawie, zmarł 18 stycznia 2006 roku również w Warszawie. Był księdzem, prałatem honorowym Jego Świątobliwości i poetą. Maturę zdał w 1935 roku, a dwa lata później ukazał się pierwszy tomik wierszy Powrót Andersena. W tym samym roku zaczął studiować polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, którą ukończył dopiero w 1947 roku. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej i uczestniczył w powstaniu warszawskim. W marcu 1945 r. zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Naukę kontynuował z przerwami do 1948 roku i 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku został magistrem filologii polskiej. Po studiach w seminarium został na trzy lata wikarym w parafii w Żbikowie k. Pruszkowa. Zajmował się nauczaniem religii w szkole specjalnej. Potem był również wikarym w Warszawie (kościół św. Stanisława Kostki, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i Wszystkich Świętych), a także prefektem w liceum Sowińskiego i szkole specjalnej w Pruszkowie. Od 1960 r. do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie. Głosił tam kazania dla dzieci, którym później zadedykował m.in. zbiory Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki. Jego wiersze drukowane były na łamach wielu czasopism. W latach czterdziestych i pięćdziesiątych miał miejsce coroczny druk jego poezji w „Tygodniku Powszechnym”. Publikował również w: „Akcencie”, „Kulturze”, „Liście”, „Literaturze”, „Nowych Książkach”, a także w piśmie „Poezja”, „Polonistyka”, „Przegląd Katolicki”, Twórczość”, „W Drodze”, „Więź” i w dzienniku „Rzeczpospolita”. Ksiądz Twardowski pochowany został w krypcie dla zasłużonych Świątyni Opatrzności Bożej.
Nagrody i odznaczenia:
- w 1978 roku otrzymał Nagrodę im. Brata Alberta za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki sakralnej
- w 1980 roku uhonorowano Twardowskiego nagrodą Pen Clubu im. Roberta Gravesa za całokształt twórczości
- w 1996 roku otrzymał Order Uśmiechu
- w 1999 r. Katolicki Uniwersytet Lubelski przyznał mu tytuł doktora honoris causa
- w 2000 roku nagrodą IKAR i Dziecięcą Nagrodą SERCA
- w 2001 TOTUS, która nazywana jest również „katolickim Noblem”
Cechy poezji Jana Twardowskiego:
- najczęściej mówi się, że jest to poezja franciszkańska, głosząca, iż miłość do świata objawia się miłością do wszystkich stworzeń boskich, każdego należy traktować z miłością i szacunkiem;
- jest to także poezja prosta, nieoperująca głęboką metaforyką, niesięgająca po skomplikowane środki poetyckie; prostota jest tu sposobem opisywania świata;
- świat jawi się, zgodnie z Biblią, jako twór Boga, ale nie jest on idealny, bo człowiek nie żyje zgodnie z przykazaniami boskimi;
- często porusza Twardowski tematy związane z miłością, przyjaźnią, bliskością, radością życia, pogodą ducha, koniecznością pogodzenia się z nieuchronnością śmierci;
- często również korzysta z modlitw i zwraca się do określonych świętych.