Miłość w Biblii - Miłość w Biblii - podsumowanie

Miłość to niewątpliwie jeden z najważniejszych tematów literackich. Podejmowany jest on przez twórców wszystkich kręgów kulturowych i każdej następującej po sobie epoki w dziejach. Problematyka miłosna znajduje swoje wspaniałe spełnienie już na progu rozwoju kultury – w księgach biblijnych. Miłość w Biblii przybiera różnorodne oblicza. Spotkać w jej księgach możemy historie opowiadające o miłości udanej, spełnionej (np. Abraham i Sara), o trudnej relacji człowieka ze Stwórcą, która wymaga od ludzi dramatycznych wyborów i poświęceń (np. ofiara Izaaka), wreszcie spotykamy koncepcję miłości oblubieńczej (Pieśń nad Pieśniami). Biblię należy przy tym traktować jako arcydzieło literackie i myślowe. Temat miłości najbardziej oryginalnie i spójnie ujmuje wśród pism Starego i Nowego Testamentu Pieśń nad pieśniami. Ten niezwykły, mistyczny poemat opisuje losy dwójki zakochanych w sobie ludzi. Kolejne wypowiadane przez bohaterów kwestie (w zasadzie są to śpiewane przez nich pieśni) przepełnione są radością i tęsknotą, które to uczucia kochankowie odczuwają w związku z wybraną osobą. Miłość, łącząca Oblubieńca i Oblubienicę (zwana miłością oblubieńczą), jest uczuciem bliskim ideału. Więź, która łączy te centralne postaci poematu, jest trwała, ich relacje znamionuje wzajemność i głębokie zaufanie. Nie bez znaczenia dla zrozumienia właściwej wymowy utworu i rozwijanej w nim wizji miłości jest fascynacja erotyczna, jaka występuje pomiędzy bohaterami PnP. Także piękno ciała znajduje tu zatem swoje dowartościowanie. Obok odczytania dosłownego tej księgi biblijnej uprawomocnione jest poszukiwanie w niej znaczeń alegorycznych. Spośród wielu wykładni niedosłownej lektury PnP dla współczesnego czytelnika najbardziej przekonujące będzie takie odczytanie tekstu, w którym jako parę kochanków należy postrzegać Chrystusa i każdego z nas. Najwspanialszy biblijny poemat z jednej strony opiewa idealną miłość łączącą dwójkę ludzi. Z drugiej zaś za pomocą poetyckich obrazów opisuje się tu pierwotnie relację łączącą Boga z narodem wybranym. Wspaniałą pochwałą miłości, wręcz peanem na jej część, jest Hymn o miłości św. Pawła. Trudno odnaleźć w całej historii kultury inny tekst, który można byłoby z owym słynnym fragmentem listu do Koryntian porównać. Jego piękno, głębia i niezwykła sugestywność wzbudzają podziw także dziś. Motyw miłości w Biblii jest podejmowany w jej księgach i niekiedy szeroko rozwijany w rozmaity sposób. W zasadzie na każdej stronie Pisma Świętego możemy odnaleźć szerokie pole odniesień i materiał pozwalający dalej eksplorować to zagadnienie. Najwyraźniej jednak owa miłość, i to w swoich dwu odcieniach, świeckim i mistycznym, ujawnia się w pismach, które przywołaliśmy w niniejszym opracowaniu. Opisane tu teksty nadają miłości szczególną głębię i niezwykły wymiar. W Pieśni nad pieśniami odnajdziemy pozornie zdumiewające czy wręcz niemożliwe do zrealizowania połączenie miłości erotycznej i duchowej. Obok wymiaru religijnego takie połączenie ma jednak także swoją wykładnię w życiu świeckim – stanowi ona wszakże istotę relacji małżeńskiej. Zaiste zdumiewające może wydać się współczesnemu czytelnikowi to, że najpiękniejsze wyobrażenia miłości odnaleźć można nie tylko w produkowanych seryjnie romansach czy hollywoodzkich komediach romantycznych, lecz u źródeł – w Biblii. List św. Pawła spełnia natomiast swoje ewangelizacyjne zadania. Niesie więc Dobrą Nowinę, a jednocześnie ukazuje Boga jako dobrego, roztropnego, sprawiedliwego i obdarzającego nieprzerwanie ogromną miłością każdego z nas.