Molier
Jean Baptiste Poquelin, Molier – urodził się 15 stycznia 1622, a zmarł 17 lutego 1673. Zaliczany jest do najwybitniejszych pisarzy europejskich. Pochodził z szanowanej rodziny mieszczańskiej i prawdopodobnie pod jej wpływem podjął studia prawnicze. Ukończył je, ale w swoim zawodzie nigdy nie pracował. Odszedł od rodziny, zrezygnował z przysługujących mu tytułów, majątku i rozpoczął życie wędrownego aktora. Szybko okazało się, że stał się również dyrektorem własnego teatru, reżyserem i komediopisarzem. Wraz z Armandą Bejart, w której zakochał się w wieku dwudziestu jeden lat, oraz jej rodziną wędrował po francuskiej prowincji. Początkowo zarabiał na życie, wystawiając średniowieczne farsy oraz włoskie komedie dell'arte. Niestety teatr zbankrutował i Molier został skazany za długi i osadzony w więzieniu. Następnie rozpoczął się niezwykle dobry okres w jego życiu, ponieważ udał się do Paryża i miał możliwość wystąpienia przed królem Ludwikiem XIV, któremu bardzo się spodobał. Odtąd dla tego hojnego mecenasa pisywał sztuki, grał, prowadził teatr i dostarczał rozrywki całemu dworowi. Molier był typowym przedstawicielem klasycyzmu w literaturze. Wierzył w potęgę ludzkiego rozumu, chęci człowieka do czynienia dobra, ufał, że literatura powinna mieć cel moralizatorsko-dydaktyczny, powinna nauczać i skłaniać do myślenia. Komedie Moliera były zgodne z realiami życia siedemnastowiecznego. Chętnie posługiwał się kpiną, drwiną i ironią, by nie tylko rozśmieszać czytelnika, ale również skłaniać go do refleksji. Ten wybitny komediopisarz zmarł nagle na scenie, podczas spektaklu Chory z urojenia, gdyż dostał krwotoku spowodowanego gruźlicą. Jego ciało spoczywa na najbardziej znanym francuskim cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu.
Najważniejsze komedie:
Świętoszek – tytułowy bohater jest wcieleniem fałszu, obłudy, chciwości, zakłamania i kompletnego braku skrupułów. Przedstawia się rodzinie Ogrona jako człowiek uczciwy, bogobojny, cnotliwy i pokorny, jednak nie cofnie się przed niczym, by zagarnąć jego majątek.
Skąpiec – to dość smutna historia człowieka, który kocha pieniądze i jest w stanie zrobić dla nich absolutnie wszystko. Nie widzi swoich błędów, nie rozumie, że krzywdzi dzieci, bo chce ich skazać na nieszczęście, nie dostrzega, jak bardzo śmieszny jest w swoich działaniach. Strach przed utratą pieniędzy sprawia, że nie myśli racjonalnie. To jedna z najbardziej tragicznych postaci Moliera, ponieważ wszyscy go nienawidzą, a w finałowej scenie po prostu opuszczają.
Mizantrop – to historia człowieka, który przede wszystkim żywi nienawiść do wszystkich ludzi. Tytułowy bohater uciążliwy dla innych, przykry, złośliwy i zrzędliwy. Naturalnie wszystkim wokoło przypisuje złe cechy i złe zamiary, ale siebie ceni nadzwyczaj wysoko. Jego choroba powoduje izolację od świata i samotność.
Don Juan – typowy zalotnik, kobieciarz, flirciarz, który, uwodząc, nie ma absolutnie żadnych wyrzutów sumienia. Jednak w komedii Moliera odzywa się głos moralizatorski, a bohatera spotyka zasłużona kara – ojciec jednej z uwiedzionych kobiet porywa go do piekła.
Inne znane komedie:
- Wartogłów,
- Zwady miłosne,
- Pocieszne wykwintnisie,
- Rogacz z urojenia,
- Natręty ,
- Szkoła mężów,
- Szkoła żon,
- Improwizacja w Wersalu,
- Lekarz mimo woli,
- Grzegorz Dyndała,
- Mieszczanin szlachcicem,
- Szelmostwa Skapena,
- Uczone białogłowy.
Molier jest obok Szekspira pisarzem chyba najbardziej teatralnym, jaki istniał. Każde słowo, jakie napisał rodzi się z teatru i dla teatru. Scena była dla nich ukochaniem i celem nawet nie troszczył się o wydanie drukiem swych komedii. Na scenie
Molier
Molier
Rozwiń myśl: "Z dawnej komedii, której celem było tylko bawić, mniej lub bardziej wybrednie, ale tylko bawić, Molier uczynił głębokie studium duszy ludzkiej".