Motyw czarów - Motyw czarów w malarstwie

Marc Chagall Nad miastem

Dzieło pełne kształtów prostych i wyrazistych, w zimnej tonacji kolorystycznej. Ukazuje zakochanego mężczyznę wznoszącego się z kobietą w objęciach nad miejskimi zabudowaniami. Postacie są, być może przez swą miłość, która powoduje postrzeganie świata w sposób nierealistyczny, niejako wzniesieni nad rzeczywistość. Są w dosłownym znaczeniu oderwani od „tu i teraz”, co zostało przedstawione niezwykle plastycznie, w sposób bez mała oczywisty. Nie bez znaczenia jest też kontrast dotyczący wielkości przedstawionych postaci i miejskich zabudowań, które przy zakochanych wydają się niezwykle małe i tak też zostały odmalowane.

Salvadore Dali Uporczywość pamięci

Obraz ten to kompozycja metaforyczno-surrealistyczna, składająca się z zegarów, umieszczonych w najrozmaitszych miejscach, a cechujących się nienaturalną wręcz elastycznością, stąd na przykład zegar wiszący na gałęzi niczym susząca się bielizna. Na obrazie nie ma postaci ludzkich, mimo że pamięć jest cechą przynależną człowiekowi. Tu została ona niejako zmaterializowana i zwielokrotniona przez figurę zegara, a że jest, jak mówi tytuł, „uporczywa”, nosi również znamiona magicznej niemalże personifikacji.

Inne przykłady malarskie:

• Carel Willink Późni goście Pompejów (realizm magiczny)
• Rene Magritte To nie jest fajka, Królestwo świateł (surrealizm, nastrojowość, odbieranie przedmiotom oczywistości);
• Stanisław Ignacy Witkiewicz Krajobraz zimowy ze strumieniem (odrealniony pejzaż, w którym kwestionowane są prawa natury), Marysia i Burek na Cejlonie (łączenie poziomów rzeczywistości w sposób nierealistyczny).