Motyw emancypacji/feminizmu - Motyw emancypacji/feminizmu w malarstwie

Sławna portrecistka paryskiej bohemy lat dwudziestych, namalowała swój portret, który stał się ikoną tamtych czasów. Oto wizerunek nowoczesnej kobiety – wyemancypowanej i pewnej siebie. W niewielkim niebieskim kapeluszu – kasku na głowie prowadzi samochód w tym samym kolorze. Dobrze wie, dokąd zmierza. Jest uwodzicielska i elegancka. Właśnie tak musiały wyglądać bohaterki powieści Scotta Fitzgeralda i Agaty Christie. W wyrazie twarzy modelki artysta wyraził kwintesencję kobiety wyemancypowanej.

Frida Kahlo Autoportret na granicy między Meksykiem i Stanami Zjednoczonymi

Główną postacią obrazu jest sama autorka, kobieta prezentująca w malarstwie swoje rewolucyjne poglądy na świat, wyzwolona komunistka, żyjąca wbrew wszelkim zasadom. Tym razem widzimy artystkę w eleganckiej różowej sukni z meksykańską flagą w jednej ręce, i papierosem w drugiej. Stoi pomiędzy dwoma różnymi światami – pomiędzy krajobrazem rodzimego Meksyku, rządzonego przez naturalny cykl życia i siły natury a martwym krajobrazem Ameryki Północnej, zdominowanej przez technologię.

Cechy jej stroju i wyraz twarzy określają bohaterkę obrazu jako silną i pewną swojego zdania – to cechy typowe dla wyemancypowanej kobiety.

Inne przykłady malarskie:

• Władysław Podkowiński Szał uniesień (emancypacja zgodnie z duchem pozytywizmu znajduje swoje odbicie i w tym obrazie – naga kobieta o rudych włosach dosiada karego konia, który staje dęba. Obraz wystawiony w 1894 r w warszawskiej „Zachęcie” wywołał skandal)
• Marry Cassat Herbata (obraz przedstawia kobiety zajęte rozmową przy herbacie)
• Berthe Morisot Kołyska (kobieta pochylona nad dzieckiem)
• Olga Boznańska W pracowni (artystka w swojej pracowni, kobieta zaangażowana w sztukę)
• Otto Dix Portret Sylwii von Harden (ostentacyjny brak kobiecości, męski wygląd to wyobrażenie wyemancypowanej kobiety lat dwudziestych)
• Frida Kahlo Autoportret z obciętymi włosami (obcięcie atrybutu kobiecości jako manifest odzyskania niezależności)