Motyw miłości romantycznej - Motyw miłości romantycznej w malarstwie

John Everett Millais Ofelia

Obraz angielskiego prerafaelity nawiązuje do Hamleta Williama Szekspira. Oto Ofelia, która oszalawszy na skutek nieszczęśliwej miłości, rzuciła się w odmęty wody. W śmierci znalazła ukojenie – zdaje się mówić przyroda, a także jej unoszące się na wodzie ciało. Kwiaty płynące wraz z Ofelią symbolizują sytuację bohaterki: maki oznaczają śmierć, róże mówią o jej młodości, stokrotki o niewinności, zaś bratki świadczą o jej nieodwzajemnionej miłości

Edmund Blair Leighton Abelard i jego uczennica, Heloiza

Filozof, Piotr Abelard był nauczycielem Heloizy, siostrzenicy Fulberta. Ich miłość rozwijała się w tajemnicy przed wujem. Kiedy prawda wyszła na jaw, kochankowie wywołali skandal. Musieli się rozstać, potem Abelard porwał ukochaną. Ich miłość nigdy nie zaznała spokoju, nawet po ślubie. Heloizę mąż odesłał do zakonu. Nierozumiejący powodów takiej decyzji Abelarda Fulbert nasłał na niego ludzi, którzy obcięli mu genitalia. Scena z obrazu przedstawia moment wahania się i troski Heloizy.

Inne przykłady:

• John Everett Millais Śmierć Romea i Julii (śmierć największych romantycznych kochanków)
• Edmund Blair Leighton Tristan i Izolda (romantyczni kochankowie w trakcie jednej ze schadzek)
• Frank Dicksee Romeo i Julia (pocałunek kochanków)
• Ary Scheffer Faust i Małgorzata (niszcząca miłość; tu kochankowie w czułych objęciach)