Motyw teatru - Motyw teatru w malarstwie
Oto tłumek ludzi sprawiających na nas raczej upiorne wrażenie – mężczyzna o rysach półinteligenta w cylindrze, dwie przerysowane kobiety, z których jedna udziela wszystkim reprymendy, a druga trzyma protekcjonalnie rękę na ramieniu mężczyzny. Pozostali ludzie równie brzydcy stoją ściśnięci z grymasem na twarzach-maskach. Nikt tu nie wygląda normalnie, nawet dziecko przelewające się kobiecie przez ramię przypomina bardziej lalkę niż żywe stworzenie. Zdeformowane ludzkie kształty i twarze w maskach to wizja artysty, który nikomu nie ufał i uważał, że wygląd jest zwodniczy. Ludzie, których widzimy, są aktorami nieznanego nam przedstawienia. Jeśli założymy, że życie to teatr, zauważymy, że wszyscy gramy jakieś role, mniej lub bardziej przyjazne światu.
Widzimy kobietę z rozłożonymi rękami, wychyloną w stronę widowni, za nią stoją pozostałe aktorki. Wyrazista linia światła kreśli podłogę, na której odbywa się koncert czy też przedstawienie. Na pierwszym planie rysują się postacie z widowni i muzycy. Dzięki ciepłym półtonom został zbudowany nastrój teatralnego wydarzenia.
Inne przykłady malarskie
- Pietro Longhi Nosorożec w Wenecji (pokaz zwierzęcia)
- Max Ernst Ubieranie poślubionej (kobieta w masce i pióropuszu), Anioł ognia (wirujące szaty z maską potwora)
- Edgar Degas Lekcja tańca (próba baletowa na deskach teatru)
- Jan Piotr Norblin Marionetki (zaaranżowana mała scena teatralna)
- Tadeusz Makowski Teatr dziecięcy (świat dzieci; przedziwne kostiumy, spiczaste czapeczki, papierowe maski)
- Zygmunt Vogel Widok Teatru Publicznego w Warszawie (akwarela przedstawiająca budynek teatru)
- Józef Pankiewicz Kuźnia – Rzym, pod arkadą teatru Marcellusa
- Motyw teatru - opracowanie
- Ogólnie o problemie
- Motyw teatru w literaturze
- Motyw teatru w filmie
- Motyw teatru w malarstwie
- Motyw teatru w muzyce
- Słowniczek pojęć