Charakterystyka polskiego społeczeństwa

• Polska w 2006 liczyła 38 mln 200 tyś obywateli. Najnowsze dane GUS podkreślają, że w 2006 roku wzrosła liczba zawieranych małżeństw, a co za tym idzie i rozwodów. Wzrosła też liczba narodzonych dzieci, która jednocześnie przewyższyła liczbę zgonów. Jest to zjawisko pozytywne, występujące w niewielu państwach Europy.
• Niepokojącym zjawiskiem jest ciągły wzrost emigracji, głównie ludzi młodych.
• Większość Polaków mieszka w miastach. Dane z 2002 roku wskazują, że w miastach mieszkało 23,6 mln.osób, a na wsi 14,6 mln.
• W Polsce mieszka więcej kobiet niż mężczyzn, ma to związek z większą śmiertelnością tych drugich.
• Obserwujemy wydłużanie się wieku Polaków. W 2004 wskaźnik ten wynosił 70 lat dla mężczyzn i 79 dla kobiet.
• Średni wiek zawarcia małżeństwa wynosi 23 lata.

W omawianym okresie czasu struktura zawodowa Polaków również uległa zmianie. Coraz więcej osób znajduje zatrudnienie poza rolnictwem np. w sektorze handlu i usług. Dane z początku lat XXI w wskazywały, że 54%  zatrudnionych pracowało w usługach, 29 % w przemyśle i ok. 16 % w rolnictwie. Taki spadek jest wskaźnikiem zmian w kierunku społeczeństwa poindustrialnego. W 2000 roku aktywni zawodowo stanowili 44% ludności, dla porównania w USA 51%. Liczba ta systematycznie spada.

Po 1989 roku, zmieniła się również struktura klasowo-warstwowa. Dał się zauważyć spadek ilościowy klasy robotniczej i ubożenie inteligencji, a jednocześnie powstawanie elit ekonomicznych powiązanych z klasą biznesowo-polityczną. Obecnie możemy wyróżnić następujący podział:

• klasa wyższa - wysoko wykwalifikowani specjaliści, właściciele dużych przedsiębiorstw, wysocy urzędnicy państwowi, politycy, artyści, naukowcy.
• klasa średnia - właściciele małych i średnich przedsiębiorstw, wykwalifikowani robotnicy, średni kupcy i rzemieślnicy, inteligencja.
• klasa niższa - właściciele małych gospodarstw rolnych, robotnicy, bezrobotni, robotnicy niewykwalifikowani.
• podklasa - osoby stale utrzymujące się z zasiłku dla bezrobotnych.