Geneza demokracji

Słowo demokracja pochodzi z języka greckiego od słów demos, co znaczy lud oraz kratos – władza. Demokracja jest formą ustroju politycznego, w której obywatele (naród) sprawują rządy bezpośrednio albo też za pomocą wybranych przez siebie przedstawicieli.

W tak rozumianej definicji podmiotem ustroju demokratycznego jest naród, czyli zbiorowość wszystkich obywateli danego państwa. Ona to ustanawiając swoich przedstawicieli, lub też wypowiadając się w sposób bezpośredni, kształtuje porządek polityczny i społeczny, ustanawia prawa i je egzekwuje.

Sam termin „demokracja” prawdopodobnie znalazł się użyciu już w V wieku p.n.e. Przyjmuje się, że po raz pierwszy zastosował go grecki historyk Herodot.

Początki ustroju demokratycznego sięgają starożytnej Grecji. To właśnie tutaj narodził się najczęściej występujący dziś ustrój polityczny. Obecna demokracja i zasady, którymi się kieruje, znacznie odbiegają od swoich poprzedniczek. Od czasów starożytnych w społeczeństwie zaszło wiele zmian. Wykształciły się nowe klasy i grupy społeczne, przestała dominować arystokracja. Ta nieustanna ewolucja wpływała też na kształt demokratycznego ustroju. Był on przez szereg wieków doskonalony.