Inicjatywa Środkowoeuropejska

Organizacja państw Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej. Początkiem Inicjatywy Środkowoeuropejskiej jest porozumienie Austrii, Jugosławii, Węgier i Włoch (Włochy były inicjatorem powstania omawianej organizacji) zawarte w 1989 roku, tzw. Quadragonale. Po przystąpieniu Czechosłowacji w 1990 roku, organizacja znana jest już jako Pentagonalne, a po przystąpieniu Polski w 1991 było to już Hexagonale. Pod tą nazwą organizacja działała do 1992 roku. Obecnie określa się ją jako Inicjatywę Środkowoeuropejską.

Zasadniczym celem powstania tej organizacji było wypełnienie luki powstałej po rozpadzie ZSRR i bloku wschodniego krajów demokracji ludowej, ale miała również zapobiec ewentualnej hegemonii Niemiec po ich zjednoczeniu. Miała także na celu ułatwienie państwom byłego bloku wschodniego współpracy z Zachodem. Dodatkowo, celem ISE jest umacnianie spójności Europy w aspekcie politycznym, gospodarczym, społecznym i w zakresie bezpieczeństwa. Do ISE należą następujące państwa: Albania, Austria, Białoruś, Bośnia, Hercegowina, Bułgaria, Czarnogóra, Chorwacja, Czechy, Macedonia, Mołdawia, Polska, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Ukraina, Węgry i Włochy.

Głównymi organami ISE są: coroczne spotkania szefów rządów oraz spotkania ministrów spraw zagranicznych. Siedzibą ISE jest Triest, gdzie mieści się stały Sekretariat Wykonawczy ISE.

Podstawowe formy działalności ISE to:

• konsultacje polityczne,
• wspieranie instytucji demokratycznych i przestrzegania praw człowieka,
• współpraca transgraniczna,
• realizacja różnych zadań gospodarczych i społecznych.

• popieraniu transformacji gospodarczej, społecznej i prawnej w państwach członkowskich oraz ich dążeń integracyjnych,
• sprawach walki ze zorganizowaną przestępczością,
• odbudowie krajów byłej Jugosławii zwłaszcza Bośni i Hercegowiny.