Trójkąt Weimarski
Trójkąt Weimarski, to ugrupowanie regionalne, służące współpracy miedzy Polską, Francją i Niemcami w zakresie polityki międzynarodowej, obronności i bezpieczeństwa, wymiany kulturalnej i naukowej. Początek współpracy dało spotkanie ministrów spraw zagranicznych tych krajów w Weimarze w dniach 28 – 29 sierpnia 1991 roku. Uczestnikami byli: Krzysztof Skubiszewski minister spraw zagranicznych Polski, Roland Dumas z Francji i Hans –Dietrich Genscher Niemcy (inicjator spotkania).
Wymiana poglądów i uzgadnianie stanowisk odbywa się na corocznych konferencjach ministrów spraw zagranicznych oraz przez stałą współpracę ministrów obrony narodowej i Komisji Spraw Zagranicznych parlamentów państw członkowskich.
Dotychczasowe spotkania ministrów spraw zagranicznych: Bergerac/Francja 1992; Warszawa/Polska 1993; Bamberg/Niemcy 1994; Paryż/Francja 1995; Warszawa/Polska 1996; Frankfurt nad Odrą/Niemcy 1997; Paryż/Francja 1999; Weimar/Niemcy 1999; Kraków/Polska 2000.
Inną formą kontaktów są spotkania na szczycie z udziałem przywódców państw. Dotychczas takie spotkania miały miejsce w: Gdańsku/Polska 1993; Poznaniu/Polska 1998, Nancy/Francja 1999; Hambach/Niemcy 2001; Wrocławiu/Polska 2003; Nancy/Francja 2005; Mettlach/Niemcy 2006. W czerwcu 2006 roku miało tez dojść do spotkania przywódców państw Trójkąta Weimarskiego w Weimarze, ale do szczytu nie doszło z powodu niedyspozycji polskiego prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Ostatecznie przesunięto termin i do szczytu doszło w dniu 5 grudnia 2006 roku w Mettlach w Niemczech