Kiedy wybuchło powstanie listopadowe, Juliusz Słowacki był w Warszawie. W marcu 1831 roku wyjechał z misją dyplomatyczną do Londynu. Po upadku powstania nie mógł już wrócić do kraju, ponieważ zasłynął jako autor wierszy rewolucyjnych. Wyjechał do Paryża. Na emigracji czuł się źle, zwłaszcza że rywalizował z Mickiewiczem o miano największego poety. Wielokrotnie przez niego ośmieszany schronił się w Genewie. W listach Słowackiego do matki czytamy, że rozpoczął pisanie Kordiana w 1833 roku. Był wtedy w pensjonacie pani Pattey w Les Pâquis pod Genewą. Trudno określić, jak przebiegały prace nad dramatem, ale wiadomo, że ukazał się on w 1834 roku w Paryżu. Słowacki wydał dzieło anonimowo być może dlatego, że najbardziej widoczna jest w nim polemika z Mickiewiczem. Kordian najprawdopodobniej miał stanowić pierwszą część trylogii. Mówi o tym podtytuł utworu. Jednak nigdy pozostałe części nie powstały. Dziś wiadomo, że trzecia część została napisana, ale autor spalił rękopis. Należy jednak podkreślić, że Kordian jest dziełem dojrzałym i powstałym w najlepszym okresie twórczości Słowackiego.