Motyw dworku - Motyw dworku w muzyce

Fryderyk Chopin

W 1829 r. Chopin odwiedził Antonin, gdzie mieści się piękny pałac, napisał tam alla polacca z wiolonczelą (polonez c-dur op. 3 na fortepian i wiolonczelę), jak sam pisał o tym utworze „Nie ma tam nic prócz błyskotek, do salonu, dla dam”. Utwór przeznaczony jest więc do gry we dworach i dotyczy spraw najbardziej bliskich jej mieszkańcom. Motyw dworku, który Chopin pamięta ze szczęśliwego dzieciństwa, będzie czasem przewijał się w jego mazurkach. Trudno wyobrazić sobie polski dwór bez fortepianu i muzyki tego kompozytora.

Wojciech Kilar, Muzyka do filmu Pana Tadeusza

Spokojne dźwięki sprawiają, że przed naszymi oczami roztacza się spokojne życie dworskie. Możemy sobie wyobrazić Tadeusza, śpieszącego do domu po długiej nieobecności. Przed oczami staje obraz biegającego po domu przybysza, który ze zdziwieniem odkrywa, że ktoś mieszka w jego pokoju. Subtelne dźwięki obrazują oniemienie Tadeusza na widok Zosi biegającej wczesnym rankiem po ogródku. Cała ta scena jest tu świetnie zarysowana, pokazuje spokojne codzienne życie dworskie.

Inne przykłady muzyczne:

• Józef Antoni Franciszek Elsner, Polonezy
• Karol Kurpiński, Potpourri czyli wariacje na śpiewy polskie ułożone dla panny Henrietty Sontag, Potpourri czyli wariacje z różnych tematów narodowych skomponowane dla siedmioletniego J. Krogulskiego, Jan Kochanowski w Czarnym Lesie
• Grzegorz Turnau, Soplicowo (dworek jako ostoja polskości)