Motyw inności - Motyw inności w malarstwie

Scena pochowania hrabiego namalowana została w sposób odbiegający od ogólnie przyjętych kanonów malarstwa renesansowego. Już samo potraktowanie kompozycji obrazu – podzielony świat na część niewidzialną, duchową na górze i materialną u dołu, tworzy tak naprawdę jedną całość, gdzie ziemia i niebo nawzajem się przenikają. Wydłużone proporcje ciał, nagłe skróty, odważnie namalowane chmury wyglądające jak płachty papieru, zimna gama kolorystyczna – wszystkie te elementy są bardzo nowatorskimi i nietypowymi rozwiązaniami wyróżniającymi ten obraz pośród innych przedstawień tego typu scen w malarstwie późnego renesansu.

Vincent van Gogh Gwiaździsta noc

Widzimy miasto zdominowane przez wijące się niebo. Tańczące gwiazdy, naiwny księżyc i cyprysy jak włosy. Nic tu nie zostało namalowane dosłownie a obraz jest jak żywy. Kolor nasycony, chwilami agresywny buduje dziwną, nierealną przestrzeń, od której trudno oderwać wzrok. Artysta słynął ze swojej „wibrującej kreski”, która zarówno w rysunku, jak i w malarstwie wyróżnia go spośród innych malarzy.

Obraz budowany jest w zupełnie inny sposób – to właśnie wijące się wężyki, energiczne pociągnięcia pędzla, bogata faktura i ostry kolor budują niepowtarzalny klimat tej pracy. Inne spojrzenie na świat artysty mogło wynikać z choroby psychicznej, która wyniszczała malarza – nie ujmuje to jednak jego sztuce, przeciwnie, stawia go w czołówce wybitnych i najbardziej oryginalnych artystów XIX wieku.

Inne przykłady malarskie:

• Hieronim Bosch Ogród rozkoszy ziemskich (zdeformowane i zderzone ze zwierzętami i przedmiotami ludzkie ciała)
• Pieter Bruegel Pejzaż zimowy (na zamarzniętej rzece widzimy ślizgających się ludzi z małego miasteczka – z niczym nieporównywalny klimat.)
• Georges de La Tour Maria Magdalena pokutująca (siedząca przy lustrze, zatroskana Maria Magdalena z czaszką na kolanach)
• Odillion Redon Zamknięte oczy (tajemniczy portret kobiety z zamkniętymi oczami)
• Amadeo Modigliani Leżący akt (leżąca naga kobieta w odważnej pozie)
• Vincent van Gogh Kościół w Auvers (niebo pełne dramatycznego wyrazu nad kościołem)
• René Magritte Golconda (absurdalna scena spadających jak deszcz mężczyzn w melonikach)
• Henri (zwany Celnikiem) Rousseau Puszcza (przerysowana puszcza podczas ulewy odzwierciedlająca nieokiełznaną siłę natury)
• Egon Schiele Siedząca kobieta z podciągniętym kolanem (w oryginalny sposób namalowana siedząca kobieta o rudych, wirujących włosach)
• Frida Kahlo Dwie Fridy (dwoista natura tej samej kobiety)
• Paul Klee Południowe ogrody (w bardzo uproszczony sposób namalowany ogród)