- Winston Smith – ma trzydzieści dziewięć lat, jest rozwiedziony i pracuje jako urzędnik państwowy. Nienawidzi systemu i Wielkiego Brata, ale musi stwarzać pozory, by nie umrzeć. To zwykły, szary obywatel, który pragnie miłości i ciepła. Dlatego kiedy poznaje Julię, nawiązuje z nią romans, który jest nie tylko wyrazem buntu przeciw systemowi, ale też stanowi pewną kompensację uczuć, marzeń i pragnień. Smith przegra swoją walkę o niezależność, wolność i prawo decydowania o sobie. System zniszczy jego osobowość i stworzy „prawego” człowieka o właściwych poglądach.
- Julia – ma dwadzieścia sześć lat i jest urzędniczką Departamentu Literatury. Buntuje się, podobnie jak Smith, przeciwko Partii, która ogranicza jej wolność, nie daje szans na rozwój osobowości i indywidualności. Wyrazem tegoż buntu będą liczne romanse, w które wpada. Oczywiście zachowanie takie podlega karze, ale Julia należy do Ligii Antyseksualnej, by stworzyć pozory. Jej główną dewizą życiową jest właśnie łamanie wszelkich zasad, ale tak, by nie zostać przyłapaną. I tak jak Smith zostaje w końcu przyłapana i przegrywa tę walkę z systemem.
- O’Brien – przykład kata, który nie wie, czym są w ogóle ludzkie uczucia. Jest wysokim urzędnikiem w Partii Wewnętrznej, człowiekiem niezwykle tajemniczym i stwarzającym doskonałe pozory. Pod płaszczykiem przyjaźni inwigiluje Smitha, dając mu nadzieję na wstąpienie do Braterstwa, organizacji opozycyjnej wobec Partii. Kiedy torturuje Winstona, jest bezwzględny i okrutny. To typowy przykład człowieka, który dostosował się do panujących warunków, zaakceptował je i potrafił „ustawić się” na właściwym szczeblu władzy.
Autor: Małgorzata Bazan
Wypracowania
Podobieństwo filmu „Equilibrium” K.Wimmera do książki G. Orwella "Rok 1984"
W kręgu miłości i nienawiści – o bohaterach literackich, których rozumiem, podziwiam, oskarżam.
„Jeden utwór literacki nie przerobi ludzi są wszakże takie, które ich pobudzają do przetwarzania się.”
"Miał być lepszy od zeszłych nasz XX wiek. Już tego dowieść nie zdąży." (W.Szymborska). Znajdź potwierdzenie tego sądu w wybranych lekturach.