Interpretowane utwory mają barokową formę. Napisane są wierszami regularnymi – Nierządem polska stoi i Pospolite ruszenie trzynastozgłoskowcem, zaś Zbytki polskie dwunastozgłoskowcem. Wersy spięte są rymami żeńskimi, parzystymi (w pierwszych dwóch wersach każdego z utworów: „stoi – swojej”, „straży” – „waży”, „nocy” – „karocy”).
Mimo że utwory są napisane w sposób zrozumiały dla czytelnika, nagromadzono w nich środki stylistyczne:
- anafory w Zbytkach polskich: „żeby”, „już”
- pytania retoryczne, np.w Zbytkach polskich:
- „O czymże Polska myśli i we dnie, i w nocy?”.
- metonimia, w Zbytkach polskich „Polska” zamiast „polska szlachta”,
- wykrzyknienia, w Nierządem Polska stoi:
- „Wracam znowu, skądem, / Żeby tak srogim z Polską nie ginął nierządem!”.
- w Pospolitym ruszeniu: „Dobosz: obudź ichmość do wałów!”.
- przerzutnie, w Pospolitym ruszeniu:
- „Oszalał / Pan rotmistrz”.
Ponadto cechą charakterystyczną dla barokowej poezji ziemiańskiej w Rzeczpospolitej jest tematyka, czyli krytyka państwa opanowanego przez szlachtę kierującą się negatywną stroną ideologii sarmackiej.
Autor: Bartosz Charachajczuk
Poezja Potockiego
- Informacje wstępne
- Interpretacja utworów
- Cechy poezji barokowej
- Nawiązania i bibliografia