Henri Paul Spaak

Urodził się 25 stycznia 1899 roku w Schaarbeek. Był politykiem, socjalistą, deputowanym w parlamencie belgijskim, premierem . Podjął studia na Uniwersytecie w Brukseli, gdzie ukończył prawo. W 1921 roku otrzymał stopień doktora prawa i rozpoczął praktykę adwokacką. Mając 21 lat został członkiem Belgijskiej Partii Pracy. W 1932 roku został wybrany deputowanym do parlamentu, następnie w 1935 roku objął tekę ministra transportu w rządzie premiera Paula Van Zeelanda.15 maja1938 roku, Spaak został pierwszym socjalistycznym premierem Belgii, funkcje tę sprawował do 20 lutego 1939 roku. W tym czasie był orędownikiem współpracy pomiędzy Belgią, Holandią i Luksemburgiem (Beneluks). Podczas II wojny światowej był  ministrem spraw zagranicznych w rządzie Huberta Pierlato.

Rok po zakończeniu wojny podczas pierwszego posiedzenia Rady Europy został wybrany jej przewodniczącym. W latach czterdziestych Spaak współuczestniczył w opracowaniu Unii Celnej Beneluksu, projekt ten wszedł w życie w 17 marca 1948 roku, kiedy to delegaci Beneluksu podpisali w Brukseli pięcioletni regionalny układ wojskowo-gospodarczy z Francją i Wielką Brytanią.16 kwietnia 1948 roku  powstała Europejska Organizacja Współpracy Gospodarczej – OEEC  skupiająca 16 państw w tym m.in. Belgię, Anglię i Austrię. Celem organizacji miała być europejska pomoc przy rozdziale funduszy pozyskanych z planu Marshalla. Kartę organizacji podpisano w Paryżu, który był jednocześnie siedzibą organizacji. Paul Henri Spaak został pierwszym prezydentem OEEC. 14 grudnia 1960 roku przekształcono ją w Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, do której przystąpiły także USA i Kanada.

Od roku 1952 do 1954 Spaak był przewodniczącym Zgromadzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Przewodniczył także komitetowi, powołanemu w Messynie, w roku 1955 do opracowania planu Europejskiego Wspólnego Rynku, raport tej komisji nosi miano Raportu Spaaka, zawierał plan powołania EWG i Euroatomu. Raport został podpisany 25 marca 1957 roku jako Traktaty Rzymskie Wspólnoty Europejskiej. W 1957 roku Spaak został sekretarzem generalnym NATO (siedziba mieściła się wówczas w Paryżu), wcześniej doprowadził Belgię do członkostwa w tej organizacji. Zmarł 31 lipca 1972 roku w Braine- l’Alleud.