Saddam Husajn

Urodził się w 1937 roku, był irackim generałem i politykiem, długoletnim przywódcą Iraku. Urodził się w biednej chłopskiej rodzinie suunickiej, mieszkającej we wsi al-Oudża, niedaleko Tarkit. W 1957 roku wstąpił do Rewolucyjnej Socjalistycznej Partii BASS. W 1960 roku musiał opuścić państwo ze względu na udział w próbie zamachu na przywódcę kraju. Do 1963 ukrywał się w Syrii i Egipcie, wrócił do kraju, w którym jego partia przejęła władzę. Niestety musiał się ukrywać, aż do 1968 roku. Wówczas został wybrany przewodniczącym Rady Dowództwa Rewolucji (służby bezpieczeństwa) oraz sekretarzem generalnym partii.

W latach siedemdziesiątych Irak zbliżył się do ZSRR, co wiązało się z udzielaniem pomocy militarnej i ekonomicznej. Począwszy od 30 czerwca 1973 roku stał się faktycznie dyktatorem. Husain na wzór radziecki wprowadził w Iraku rządy totalitarne, rozbudował aparat administracyjny, bezpieczeństwa i typowy dla totalitaryzmu i kult władcy.

W 1979, kiedy Husain został prezydentem, premierem i głównym dowódcą armii, zakończył proces budowania centralizacji władzy. Jednocześnie przeprowadził czystki w partii i państwie mordując kilkanaście tysięcy ludzi (w tym przywódców BASS). W polityce wewnętrznej kierował się zasadami nepotyzmu, najważniejsze stanowiska w państwie obejmowali członkowie jego rodziny lub mieszkańcy rodzinnej miejscowości.

W latach 1980-1988 walczył z szyickim Iranem, chodziło o przejęcie złóż ropy naftowej i przywództwo na Bliskim Wschodzie. Konflikt ten na długo podzielił państwa w rejonie zatoki perskiej. Po ośmioletniej wojnie wyniszczającej oba walczące państwa przywrócono stan graniczny przed 1980 roku.

2 sierpnia 1990r rozpoczęła się kolejna wojna, tym razem Irak zaatakował Kuwejt. Rada Bezpieczeństwa potępiła Irak i nałożyła na niego sankcje ekonomiczne. W listopadzie 1990 roku wydała rezolucję upoważniającą do udzielenia pomocy Kuwejtowi. Dwa miesiące później rozpoczęła się operacja „Pustynna Burza ”, która zaangażowała USA i inne państwa po stronie Kuwejtu. Husain poniósł klęskę.

Utracił faktyczną władzę w wyniku ataku USA i ich sojuszników na Irak wiosną 2003 roku. (Irak oskarżano o produkcję broni masowego rażenia). Husajn jednak nie został aresztowany i jego miejsce pobytu nie było znane.

13 grudnia 2003 roku, po ośmiu miesiącach poszukiwań Saddam Husajn został pojmany przez amerykańskich żołnierzy na farmie oddalonej 15 kilometrów od jego rodzinnego Tikritu. 30 czerwca 2004 doszło do formalnego przekazania Husajna i jedenastu jego współpracowników.

W 2005 postawiono go przed sadem zarzucając ludobójstwo. Został skazany przez iracki Trybunał Narodowy nieprawomocnym wyrokiem na karę śmierci przez powieszenie na szubienicy. Iracki sąd apelacyjny 26 grudnia podtrzymał wyrok Trybunału, który wykonano 31 grudnia 2006 roku.