Jose Manuel Barroso

Urodził się 23 marca 1956 roku w Lizbonie, polityk, premier Portugalii, w latach 2002-2004 r szef Komisji Europejskiej.

Barroso ukończył uniwersytet w Lizbonie i w Genewie, zdobył tam wykształcenie  prawnicze, oraz wiedzę  z zakresu prawa międzynarodowego. Po skończonych studiach kierował wydziałem stosunków międzynarodowych w portugalskim uniwersytecie w Lusiad. Polityką zaczął zajmować się jeszcze jako student wówczas był członkiem maoistowskiego Rewolucyjnego Ruchu Portugalskiego  (w 1974 roku obalili Salazara podczas rewolucji czerwonych goździków). W grudniu 1980 roku został członkiem centroprawicowej Partii Socjaldemokratycznej (PSD), a od 1999roku jej przewodniczącym. Karierę polityczną rozpoczął w1985 roku, kiedy to został doradcą sekretarza stanu ds. polityki zagranicznej. Był wówczas jednym z najmłodszych polityków w rządzie portugalskim. W 1987 roku został sekretarzem stanu ds. polityki i współpracy zagranicznej. W czasie pełnienia obowiązków sekretarza optował za pokojowym rozwiązaniem problemów w  byłej portugalskiej kolonii Angoli. Ostatecznie w latach 1990 i 1991 patronował porozumieniom pokojowym w zakończeniu angolskiej wojny domowej. W tym samym czasie popierał niepodległość Wschodniego Timoru (prowincji Indonezji). W latach 1992-1995 Barroso pełnił funkcję  ministra spraw zagranicznych Portugalii.

Po wyborach w 2002 roku został premierem rządu koalicyjnego. W polityce wewnętrznej  Barroso ograniczył deficyt budżetowy i zatrudnienie w administracji, podniósł podatek VAT, niestety nie przyniosło to ożywienia gospodarczego  Portugalii, natomiast przyczyniło się do porażki Partii  Socjaldemokratycznej w wyborach do Parlamentu Europejskiego w czerwcu 2004 oraz do porażki, jaką poniósł w przyspieszonych wyborach parlamentarnych 20 lutego 2005.

29 czerwca 2004 Barroso otrzymał nominację na szefa Komisji Europejskiej, został wybrany jako najmniej kontrowersyjna postać wśród 25 pozostałych kandydatów.1 listopada 2004 faktycznie objął przewodnictwo Komisji. 22 lipca uzyskał wotum zaufania od nowowybranego Parlamentu Europejskiego.