Konrad Adenauer

Urodził się 5 stycznia 1876 roku w Kolonii. Był prawnikiem, politykiem niemieckim, działaczem chrześcijańskiej demokracji, pierwszym kanclerzem RFN. Studiował we Freinburgu, Monachium i Bonn. W 1901 roku związał się z Chrześcijańską Partią Centrum, w latach 1917-1933 sprawował funkcje burmistrza Kolonii. Jednocześnie od 1920 do 1933 roku przewodniczył Pruskiej Radzie Państwa, udzielał się w katolickiej Partii Centrum.

Adenauer był przeciwnikiem rządów autorytarnych i niemieckiego militaryzmu, w okresie rozwoju nazizmu w Niemczech był dwukrotnie aresztowany. Po zakończeniu II wojny powrócił na stanowisko burmistrza Kolonii, jednak na krótko ponieważ Brytyjczycy zarzucali mu zbytni klerykalizm i mało skuteczne ściganie zbrodniarzy wojennych. Adenauer przystąpił do tworzenia partii chrześcijańsko – demokratycznej (CDU). W 1948 roku został przewodniczącym Rady Parlamentarnej jednocześnie rozpoczął prace nad Ustawą Zasadniczą Niemiec Zachodnich. We wrześniu 1949 roku Bundestag wybrał go pierwszym kanclerzem rządu zachodnioniemieckiego, stanowisko to piastował do 15 października 1963 roku. Równolegle w latach 1951-1955 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych.

Konrad Adenauer doprowadził do odbudowy gospodarczej Niemiec oraz ich integracji z Europą Zachodnią, dzięki niemu Niemcy przyjęły plan Marshalla, członkostwo w NATO (maj 1955) i EWG. Jego zasługą było wyprowadzenie Niemiec z izolacji politycznej po II wojnie światowej oraz odbudowane ekonomicznie państwa. W 1955 roku podczas podróży do Moskwy nawiązał stosunki dyplomatyczne ZSRR – RFN (dzięki czemu uwolniono niemieckich jeńców wojennych).

Konsekwentnie w okresie rządów Adenauer nie uznawał NRD i polskiej granicy zachodniej na Odrze i Nysie Łużyckiej. W 1963 roku ze względu na wiek ustąpił z pełnionych funkcji publicznych. Zmarł 19 kwietnia 1967 r w Rhöndorf koło Bonn.

Konrad Adenauer był zwolennikiem zjednoczenia Europy na podstawie jej chrześcijańskich korzeni wprowadzonych w okresie średniowiecza. Jako warunek procesu zjednoczenia widział zakończenie sporów francusko – niemieckich.